Fraude, het gaat ons allemaal aan

“Phishing” is een vaak gebruikte methode waarbij oplichters je proberen te lokken naar een valse website die eruitziet als die van een betrouwbare instelling (bv. je bank, sociale zekerheid, belastingen, Netflix...). Daar vragen ze dan om je inloggegevens of kaartcodes.

Ze maken het extra geloofwaardig door:

• het echte merk te gebruiken
• het echte logo te gebruiken
• slogans van Nickel te gebruiken
• namen van oprichters of sommige adviseurs te misbruiken

Kanalen die oplichters gebruiken om contact met je op te nemen:

• Het versturen van valse e-mails.
• Frauduleuze telefoongesprekken ("vishing"): afgeleid van de e-mail phishing techniek. Fraudeurs gebruiken hierbij hun stem (voice-mails, telefoontjes) om persoonlijke informatie te verzamelen en je op te lichten.
• Het versturen van valse sms'jes ("smishing"): afgeleid van de e-mail phishing techniek. Fraudeurs versturen sms'jes met een klikbare link(om zogezegd een boete te betalen, een pakket dat is tegengehouden bij de douane...).
• Het aanmaken van valse profielen op sociale netwerken (Twitter, Facebook, Instagram, Linkedin...).
• Het creëren van valse websites.

Soms nemen oplichters telefonisch contact met je op vanaf een nummer dat lijkt op dat van je bank of een andere officiële instantie. Ze doen zich voor als een betrouwbare bron en proberen zo je rekeninggegevens of wachtwoorden los te krijgen.

Op internet circuleren veel bedrieglijke aanbiedingen voor spaarboekjes of “te mooie om waar te zijn” investeringen. Fraudeurs doen zich daarbij voor als banken of financiële instellingen.

Deze investeringsaanbiedingen lijken te mooi om waar te zijn en bepaalde elementen kunnen je waarschuwen:

• Een verdachte adviseur: een adviseur die té agressief verkoopt of aandringt op “exclusieve” kansen;
• Verdachte links (let op de URL) of apps die je buiten de officiële stores moet downloaden;
• Ongebruikelijke of slecht vertaalde formulieren voor het aanvragen van beleggingsproducten;
• Spelfouten;
• Een gevoel van urgentie creëren om snel te beslissen, gerechtvaardigd door een exclusief/ongekend aanbod;
• Een overschrijving naar een IBAN in het buitenland.
• Producten met hoge rendementen, zonder risico, waarvan het geld binnen enkele weken beschikbaar is.

Snel rijk worden? Dat is vaak een valstrik. Fraudeurs vragen je soms om geld te ontvangen op je rekening en het (gedeeltelijk) door te storten, in ruil voor een commissie.

De oplichter benadert je bijvoorbeeld op sociale media en vraagt je om een cheque te storten of een overschrijving op je bankrekening te ontvangen.

Hij vraagt je om een deel van het gestorte bedrag binnen zeer korte tijd terug te storten via overschrijving, contante opname, betalingsopdracht of prepaidkaart, maar:

• De cheque of overschrijving blijkt vaak ongeldig;
• Jij draait op voor het verlies;
• In sommige gevallen plunderen ze gewoon je hele rekening.

Bij Bankkaartfraude gebruiken oplichters je kaartgegevens zonder dat je het weet. 

Om de bankkaartgegevens van het slachtoffer te verkrijgen, kan de oplichter verschillende methoden gebruiken:

 

• Phishing via een bericht dat je aanmoedigt om je gegevens te verstrekken;
• Het hacken van een online account waarin je bankkaartgegevens zijn geregistreerd (e-commerce site, streaming site, sociale netwerken...);
• Het hacken van een elektronisch toestel (computer, telefoon...);
• Het gebruik van een datalek van een online site waarop je je bankgegevens hebt achtergelaten:

Er is sprake van bankkaartfraude als:

• Er aankopen online zijn gedaan met je bankkaartgegevens;
• Jij deze aankopen zelf niet hebt gedaan;
• Je je bankkaart nog in bezit hebt.